از آنجا که ارزیابی علایم اضطراب در تشخیص و درمان مشکلات روانی از اهمیت زیادی برخوردار است، تا کنون مقیاسهای زیادی با توجه به دیدگاههای گوناگون برای آن پدید آمده است. مثل کاستلو ، ۱ اندلر ، ۲ زونگ ۳ . بررسی این مقیاسها نشان میدهد که احتمالاً مشکلاتی در مفهوم ساری نظری و ویژگیهای روش شناختی آنها وجود دارد. (دابسون، ۱۹۸۵). با توجه به این مشکلات، آرون تمکین بک و همکارانش در ۱۹۹۰ پرسشنامه اضطراب بک را معرفی کردند که به طور اختصاصی شدت علایم اضطراب بالینی را در افرا .